Ως «αεικίνητο» θεωρούμε γενικά μια μηχανή η οποία αφού τεθεί σε λειτουργία θα συνεχίσει να λειτουργεί επ’ άπειρον χωρίς καμία εξωτερική παροχή ενέργειας.
Τα αεικίνητα διακρίνονται σε τρεις κατηγορίες:
Ως αεικίνητο 1ου είδους θεωρείται μια μηχανή η οποία παράγει έργο χωρίς παροχή εξωτερικής ενέργειας. Προφανώς κάτι τέτοιο θα παραβίαζε τον πρώτο νόμο της θερμοδυναμικής ή ισοδύναμα την αρχή διατήρησης της ενέργειας.
Το αεικίνητο 2ου είδους είναι μια μηχανή που μετατρέπει εξ’ ολοκλήρου τη θερμική ενέργεια σε μια άλλη μορφή (π.χ. μηχανική). Το χαρακτηριστικό μιας τέτοιας θερμικής μηχανής είναι ότι λειτουργεί μόνο με μια θερμή δεξαμενή θερμότητας, απ’ όπου αντλείται η θερμική ενέργεια, χωρίς μεταφορά θερμότητας σε μια δεύτερη ψυχρή δεξαμενή. Τα αεικίνητα αυτού του είδους μπορεί να μην παραβιάζουν την αρχή διατήρησης της ενέργειας, απαγορεύονται όμως κατηγορηματικά από τον δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής.
Τέλος, το αεικίνητο 3ου είδους είναι μια κατασκευή η οποία βρίσκεται σε διαρκή κίνηση επ’ άπειρον, χωρίς να της προσφέρεται ενέργεια και χωρίς να παράγει έργο. Για να κατασκευαστεί ένα τέτοιο αεικίνητο θα έπρεπε να εξαλειφθούν οι τριβές και κάθε είδους επιβραδυντικές δυνάμεις …
Με την κατασκευή αεικίνητου ασχολήθηκαν στο παρελθόν πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι είτε δεν γνώριζαν ότι μια τέτοια κατασκευή παραβιάζει τους νόμους της φυσικής είτε γιατί θεωρούσαν ότι οι νόμοι αυτοί δεν ισχύουν. Βέβαια, πολλές φορές είναι δύσκολο να εντοπιστεί γιατί ένα θεωρητικό μοντέλο αεικίνητου δεν λειτουργεί στην πράξη (π.χ. To αεικίνητο του Richard Feynman).
Το αεικίνητο που υποτίθεται πως κατασκεύασε ο δεκάχρονος ταλαντούχος T. S. Spivet – σύμφωνα με το σενάριο της ταινίας «Ο απρόβλετος κύριος Σπίβετ» (The Young and Prodigious T.S. Spivet), μάλλον ανήκει στα αεικίνητα 3ου είδους.
Την ταινία σκηνοθέτησε ο Jean-Pierre Jeunet
και αναφέρεται στην ιστορία του μικρού εφευρέτη T. S. Spivet
που ξεκινά κρυφά από το σπίτι του στην Μοντάνα για να φτάσει στην Ουάσινγκτον,
όπου θα παρευρεθεί στην τελετή βράβευσής του από το Ινστιτούτο Smithsonian για την κατασκευή
του αεικίνητου – ενώ οι υπεύθυνοι του ινστιτούτου δεν γνωρίζουν ότι πρόκειται
για έναν δεκάχρονο παιδί… (πάντως το “αεικίνητο” δεν αποτελεί το κεντρικό θέμα
της ταινίας)
Η ταινία βασίστηκε στο βιβλίο που έγραψε πριν από πέντε χρόνια ο Reif Larsen, με τίτλο «The Selected Works of T. S. Spivet».
via: physicsgg.me
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου