Η τελευταία επανδρωμένη διαστημική αποστολή των Αμερικανών στη Σελήνη, στο πλαίσιο του προγράμματος «Απόλλων» της NASA. Κατά τη διάρκεια της τριήμερης παραμονής τους στη Σελήνη, που κύλησε χωρίς σημαντικά απρόοπτα, οι Σέρναν και Σμιτ εκτέλεσαν σειρά πειραμάτων και μάζεψαν 110 κιλά σεληνιακών πετρωμάτων, τα οποία έφεραν πίσω στη Γη. Συνολικά εργάστηκαν γύρω στις 22 ώρες στο ύπαιθρο της Σελήνης, δηλαδή κάτι παραπάνω από επτά ώρες ημερησίως.
Τίποτα σχεδόν, ίσως ο χρόνος πριν τη στιγμή t=0 να προϋπήρχε, χωρίς τον χώρο, λέω εγώ.
A second major hypothesis is that the universe, and time, did not exist before the Big Bang. The universe materialized literally out of nothing, at a tiny but finite size, and expanded thereafter. There were no moments before the moment of smallest size because there was no “before.” Likewise, there was no “creation” of the universe, since that concept implies action in time. Even to say that the universe “materialized” is somewhat misleading. As Hawking describes it, the universe “would be neither created nor destroyed. It would just BE.” Such notions as existence and being in the absence of time are not fathomable within our limited human experience. We don’t even have language to describe them. Nearly every sentence we utter has some notion of “before” and “after.”
Με απλούς υπολογισμούς γνωρίζουμε ότι η κάθε σφαίρα θα περιέχει τέσσερις φορές περισσότερα άστρα από την προηγούμενη, αλλά κατά μέσον όρο θα φαίνονται τέσσερις φορές λιγότερο λαμπερά από τα άστρα της προηγούμενης σφαίρας. Γι’ αυτό οι δύο αυτοί παράγοντες αλληλοαναιρούνται κι έτσι κάθε μία σφαίρα θα εκπέμπει την ίδια ποσότητα φωτός. Οπότε αν είχαμε έναν άπειρο αριθμό τέτοιων σφαιρών θα έπρεπε να είχαμε έναν άπειρα λαμπερό ουρανό, μέρα και νύχτα. Οπως, όμως, είναι εμφανές κάθε βράδυ, δεν βλέπουμε κάτι τέτοιο όταν κοιτάζουμε τον νυχτερινό ουρανό, και το «παράδοξο του Ολμπερς» θα ευσταθούσε ακόμη κι αν στις πιο απόμακρες σφαίρες θα είχαμε την ύπαρξη γαλαξιών αντί των άστρων. Αν δηλαδή είχαμε την ύπαρξη ενός «άπειρου» αριθμού γαλαξιών στο σύμπαν, πάλι θα έπρεπε να είχαμε έναν «άπειρα» λαμπερό ουρανό.
Το ερώτημα μας είχε απασχολήσει ξανά, εδώ.
- Φέτος, κορυφαίο επιστημονικό επίτευγμα χαρακτηρίσθηκε η ισχυρή τεχνική γονιδιακής επεξεργασίας CRISPR.
- Το ταξίδι για πρώτη φορά σε δύο νάνους πλανήτες: στον Πλούτωνα από το σκάφος New Horizons (Νέοι Ορίζοντες) και στη Δήμητρα από το σκάφος Dawn (Αυγή).
- Η ανάγνωση του γονιδιώματος του ηλικίας 8.500 ετών Ανθρώπου του Κένεγουικ στις ΗΠΑ, που επιβεβαιώνει ότι οι πρώτοι Αμερικανοί έχουν ασιατική καταγωγή.
- Η μεγάλη έρευνα που αποκάλυψε ότι η πλειονότητα των ψυχολογικών μελετών δεν μπορούν να αναπαραχθούν (επαληθευθούν) από άλλους επιστήμονες, γεγονός που μειώνει την αξιοπιστία τους.
- Η διεύρυνση της ανθρώπινης οικογένειας με την ανακάλυψη στη Νότια Αφρική του Homo naledi, ενός νέου είδους ανθρώπου που έρχεται να προστεθεί στο γένος Homo.
- Η επιβεβαίωση -μέσω «τομογραφίας» σεισμικών κυμάτων- ότι οι στήλες μάγματος που φθάνουν στην επιφάνεια της Γης, έχουν τη «ρίζα» τους στον πυρήνα του πλανήτη μας.
- Η ανακάλυψη του πρώτου εμβολίου για τον ιό Έμπολα
- Η γενετική τροποποίηση ενός μύκητα, ώστε να παράγει οπιοειδή (καταργώντας πλέον την αποκλειστικότητα της παπαρούνας του οπίου).
- Η ανακάλυψη ότι το λεμφικό σύστημα δεν σταματά στον λαιμό, αλλά επεκτείνεται και στον εγκέφαλο, λειτουργώντας ως «αποχέτευση» που τον καθαρίζει από τα απόβλητα.
- Η επιβεβαίωση του μυστηριώδους φαινομένου της κβαντικής διεμπλοκής (ή κβαντικού εναγκαλισμού), όπου δύο αντικείμενα, π.χ. σωματίδια, αλληλεπηρεάζονται ακαριαία από μεγάλες αποστάσεις.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου