«Το οξυγόνο ήταν κάτι σαν ένα αργό φυτίλι για την έκρηξη της ζωικής ζωής», είπε ένας από τους συγγραφείς της μελέτης, ο David Catling, καθηγητής στο Τμήμα Επιστημών Γης και Διαστήματος του UW. «Γύρω στα 635 εκατομμύρια χρόνια πριν, πιθανότατα υπήρξε αρκετό οξυγόνο για να υποστηρίξει μικροσκοπικούς σπόγγους. Τότε, μετά από 580 εκατομμύρια χρόνια πριν, παράξενα πλάσματα λεπτά σαν κρέπες έζησαν σε ένα ελαφρά οξυγονωμένο θαλάσσιο πυθμένα. Πενήντα εκατομμύρια χρόνια αργότερα, οι σπονδυλωτοί μας πρόγονοι γλίστρησαν μέσα στο πλούσιο σε οξυγόνο θαλασσινό νερό».
Η βάση αναμένεται να κατασκευασθεί το αργότερο στα τέλη της δεκαετίας του 2030, από ειδικούς τρισδιάστατους εκτυπωτές. Το σχέδιο της υπηρεσίας είναι να σταλούν σε αρχική φάση ρομπότ, τα οποία θα αναλάβουν να «εκτυπώσουν» τα καταλύματα και τους υπόλοιπους χώρους, πριν σε επόμενη φάση καταφθάσουν στο φεγγάρι οι πρώτες επανδρωμένες αποστολές.
Τα ηλεκτρόνια ανήκουν στους θεμέλιους λίθους του σύμπαντος, μεταφέροντας το αρνητικό ηλεκτρικό φορτίο και μας επιτρέπουν να χαιρόμαστε όλες τις ανέσεις της σύγχρονης ζωής. Η σταθερότητα του ηλεκτρονίου δεν αμφισβητήθηκε ποτέ, αλλά βάζοντας ένα όριο στην σταθερότητα του, επιτρέπει στους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα τις θεμελιώδεις αρχές που κυβερνάνε την ύπαρξη μας.Η ομάδα μπόρεσε επίσης να υπολογίσει τον ελάχιστο χρόνο ζωής των ηλεκτρονίων, βασιζόμενη στα αποτελέσματα του πειράματος. Μία «ζωή» ηλεκτρονίου έχει διάρκεια 66 χρόνια Yotta (6.6×10^28 χρόνια) ή 5 δισεκατομμύρια δισεκατομμύρια φορές την ηλικία του σύμπαντος ή 66,000,000,000,000,000,000,000,000,000 έτη.
The curious legacy comes from three genes that crossed into modern humans after their distant ancestors had sex with Neanderthals, or their close relatives the Denisovans, more than 40,000 years ago.The prehistoric couplings left all non-Africans today carrying 1-6% of Neanderthal DNA. People whose ancestors never left the continent would not have crossed paths with Neanderthals or the Denisovans, a mysterious group of humans who lived in and around Siberia at the same time.
Γράφει ο Jon Butterworth:
There is a fine line between encouraging interest in your results, and hyping up inconclusive data into something they are not. In fact different scientists draw the line in different places, with some believing that any form of publicity, at least before a peer-reviewed result is published, is a bad thing. It is easy to see why. Exposure in the media implies a lack of control, and if there’s a hot rumour going around, that will certainly be the focus of any story, regardless of other results that might in the end be of more scientific value. Uncomfortable if you don’t trust the media or the public to communicate and understand nuance, and worse if you are the kind of person who thinks that major scientific results should only ever be presented in final, conclusive form.
This question of accounting for what we call the "big bang state" is probably the most important question within the philosophy of cosmology.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου