Μια ακόμη άσκηση με μονοερώτημα η
οποία δεν έχει τη λογική των θεμάτων των πανελλαδικών, δηλαδή με ερωτήματα τα
οποία διαβαθμίζονται και λειτουργούν ως οδηγός για την επίλυση. Είναι ασκήσεις
πιο γενικές, σφαιρικής αντιμετώπισης. Απαιτούν καλή γνώση της ύλης και των
φυσικών προσεγγίσεων. Άλλωστε δεν υπάρχει οδηγός θεμάτων και το παρελθόν αυτών έχει
αποδειχθεί εκκεντρικό και μερικώς πρωτότυπο.
Η άσκηση:
Κατακόρυφο ιδανικό ελατήριο σταθεράς k=100N/m είναι στερεωμένο με το κάτω άκρο του
σε οριζόντιο δάπεδο. Στο πάνω άκρο του υπάρχει σώμα μάζας m=2Kg
αμελητέων διαστάσεων το οποίο δεν είναι δεμένο στο ελατήριο. Σου ζητείται να
βρεις την αρχική απομάκρυνση που πρέπει να δώσουμε στο σώμα ώστε μετά το χάσιμο
της επαφής του με το ελατήριο και αφού εισέλθει στο εσωτερικό της κυκλικής
στεφάνης να πραγματοποιήσει ανακύκλωση. Δίνονται: ακτίνα στεφάνης R=1,6m και g=10m/s2.
Αποτέλεσμα: A=1m
Αν πάλι θέλεις να αντιμετωπίσεις την άσκηση ως πρότυπο πανελλαδικών λύσε το
έτσι:
Να βρεθούν:
α) η ελάχιστη ταχύτητα που πρέπει να έχει το σώμα στο ανώτατο σημείο της κυκλικής
στεφάνης ώστε να κάνει ανακύκλωση
β) η ταχύτητα τη στιγμή που χάνεται η επαφή με το ελατήριο
γ) το πλάτος της ταλάντωσης.
«Δεν είναι ότι είμαι
και τόσο έξυπνος. Είναι που μένω με τα προβλήματα περισσότερο».
Albert Einstein
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου